Forum dla nastolatków

Mnie możesz, choc sama wiem, że nie łatwo jest zaufać ludziom.

Robisz coś, myślisz, że to ma sens, ale potem dochodzisz do wniosku, to monotonia i nie wiesz co robić dalej.

Wychodzę z założenia, że jest niewiele osób, którym można zaufać na 100%, a na pewno nie będzie to rodzina. To wiem na pewno, bo bliscy potrafia ci wszytsko wypomnieć i ogólnie straszne rzeczy powiedzieć, bo niby znają cię najlepiej.

no ale pamiętaj, że gdzieś tam na świecie musi istnieć osoba, której możesz ufać.

Dlaczego mój brat zawsze za wszelką cenę stara się mnie poniżyć. Nawet przed samą sobą. Czuje się torturowana psychicznie. On zapędza mnie w kozi róg z którego nie potrafię się wydostać. Ale jakby to miało dla niego znaczenie. Przecież ma satysfakcję z tego, że mnie upokorzy. Ze sprawi, że czuje się winna, nawet nie wiem czego. Może tego, że jestem. że jestem niewystarczająco prawdziwa. Niewystarczająco dobra. Niewystarczająco mądra. Niewystarczająca. Tylko co on ma na celu. Żebym czuła się gorsza? Proszę bardzo. Oto jestem. Ryczę przed ekranem i czuje się gorsza.

ed: A w ogóle wkurza mnie mój ojciec, matka nie robi problemów, a on, najlepiej chciałby żebym wszędzie chodziła z bratem, a jak nie to była o 22 w domu. No sorry... jak się impreza zaczyna o 21 to nawet nie zdążę wejść.

Ostatnio edytowany przez Jota. (2009-01-31 13:54:45)

no więc, byłam dziś na moich pierwszych wagarach, ale kombinacje robiłam masakryczne, bo w ogóle głupio się chodzi na wagary, gdy chodzi się do jednej szkoły i na jedną godzinę z własnym bratem, którego musisz jakoś porzucić w drodze. A później wychodzi, że uważa Cię za jednego wielkiego debila, zwłaszcza gdy możesz kupić papier kancelaryjny, który jest ci ''potrzebny'' tuż koło szkoły zamiast się wałęsać po osiedlu, w poszukiwaniu tegoż oto, zwłaszcza przed siódmą rano. Ale on chyba zawsze myślał, że mam coś z głową. No to poszłam obaczyć do abc czy go przypadkiem tam nie ma, a co by był to bym go w końcu musiała kupić. Ale nadal była 7 za dwadzieścia. No to przeszłam się po sklepie w poszukiwaniu jakiegoś jadalnego śniadania, że nie znalazłam to kupiłam cukierki i jakąś szajską wodę mineralną. Ale nie ważne. Poszłam do kasy. I właściwie zobaczyłam coś czego dawno nie widziałam. Właściwie wydawało mi się, że takie rzeczy dzieją się tylko w filmach, że chłopak nie potrafi patrzeć tak na dziewczynę w realnym świecie. Ale właściwie myliłam się, a jakikolwiek film przy tym to był pikuś. Wygląda na to, że wystarczy rozglądnąć się na około by oglądać cuda tego świata. Ale niestety czas nadal wlekł się jakby na jakiś środku zwalniającym, więc postanowiłam przejść się do zielonej budki by tam poszukać czegoś do jedzenia. spotkałam Magdę, równie zaspaną jak ja... kupiłam coś na słono. W ogóle trochę głupio gadać, że idzie się na wagary, więc trzeba było coś zbujać, że przyszłam po jedzenie. No niestety Madzia jest inteligentna i potrzebuje dodatkowych wyjaśnień, nawet z rana ''ale z tej strony?'' no to znów myślenice, '' byłam w abc, ale zresztą nieważne'' xD wyszłyśmy, i znalazłam idealny pretekst dla którego mogłam tu się znaleźć, dobra to aj idę po kartę jeszcze do kiosku'' a ona dostałą olśnienia, że przecież dlatego tu jestem. Mój geniusz powala, choć sumienie kuleje. znów szłam wielkim łukiem by ominąć mój szanowny dom i nie spotkać się z moim równie szanownym domownikiem, no i poszłam na plac gdzie umówiłam się z Baśką. Przyszła i poszłyśmy do tesco. No bo tylko one jest całodobowe i czynne od 7 rano :p No i jest blisko, potem poszłyśmy do galerii, stwierdzam, że muszą sobie kupić taką skórzaną kurtkę (choć ze skórą to ona ma tyle wspólnego mamut z wielbłądem). W sumie dawno mi się tak dobrze z nią nie gadało. Potem, poszłyśmy do biura pracy młodzieżowej, który był naszym celem zerwania się z pracy. Weszłyśmy do kamienicy. Nie powiem, że nie dygałam, czy coś. Bo tam, było tak cicho. No i jeszcze gość ze środka się wydarł ''Jeśli wy o prace to wchodźcie!'' no to weszłyśmy, w sumie koleś okazał się strasznie śmieszny więc cały czas podśmiewałyśmy się z niego pod nosem, zwłaszcza kiedy radził nam książeczkę sanepidowską która otwiera świetlaną rzeczywistość supermarketów, zapewne jeszcze w dziale z mrożonkami, ale co można robić mając 17 lat? Choć ja w sumie zamierzam być hostessą! Ot co!  Potem poszłam do fryzjera! i ścięłam grzywkę chyba po pól roku, teraz tylko kurteczka! a właściwie dwie, bo skórzana i materiałowa, jedną mam zamiar kupić sama a na drugą naciągnąć mamę, zrobić cv, dostać cudowną prace i kupić botki na wiosnę, a właściwie na teraz bo śniegu nie ma, i pewnie już nie będzie (: Wiecie, fajni się pisze pamiętnik dla samego siebie :d